De wereldwijde crisis in Covid-19 zou de versnelling van de financiering van inkooporders kunnen aanwakkeren, aangezien bedrijven dringend geld nodig hebben om hun toeleveringsketens weer tot leven te brengen.
Aangezien sommige lockdown-maatregelen in Heel Europa voorzichtig worden versoepeld, zullen veel bedrijven staan te popelen om hun kapotte toeleveringsketens opnieuw op te starten en hun kapotte toeleveringsketens nieuw leven in te blazen.
Maar om bijna opnieuw op te starten – wat het geval is voor degenen die in maart plotseling fabrieken, magazijnen en fysieke winkels moesten sluiten – zal een enorme hoeveelheid liquiditeit of contant geld incasseren.
Veel bedrijven, met name kleinere bedrijven, zijn tot het uiterste gedreven, waardoor banenverlies, zittend op dure, maar potentieel onverkoopbare out-of-season inventaris, en een beroep op de overheid steun om het personeelsbestand te handhaven. Met een langdurige recessie opdoemen, fabrikanten zullen zich afvragen hoe ze zullen voldoen aan hun onmiddellijke werkkapitaal behoeften om overheadkosten te dekken en te betalen voor grondstoffen voordat ze beginnen met de betaling voor hun goederen en diensten te ontvangen van hun grote klanten – die nog maanden weg zou kunnen zijn.
Fintech product opportunities
In deze tijd van crisis zie ik echter een kans – een kans om niet alleen onze industrie te ontwikkelen, maar ook een mogelijke manier om de druk op kleine bedrijven te verlichten.
Het is een kans voor ons als industrie om verder ‘upstream’ supply chain finance producten te gaan implementeren. We hebben het er al een tijdje over gehad op tal van conferenties en rondetafelgesprekken, en toch heeft het concept van “inkooporderfinanciering” – het verstrekken van liquiditeit op het punt van goedgekeurde bestelling in plaats van in de goedgekeurde factuurfase – nog geen significante tractie gemaakt.
Vandaag zie ik het gesprek rond de aankoop order financiering product begint op te warmen in het bijzonder onder fintechs en andere deskundigen uit de industrie.
Er is ook een kans voor grote kopers om de manier waarop ze kijken voor hun leveranciersnetwerk te verbeteren, met name die waarmee ze een lange geschiedenis hebben. ‘Duurzaamheid’ in toeleveringsketens is de laatste tijd een modewoord geworden in onze wereld, maar nu kunnen kopers erin gaan investeren en liquiditeit verschaffen wanneer dat nodig is.
Net zoals de wereldwijde financiële crisis van 2008 een katalysator vormde voor de bredere invoering van reverse factoring-oplossingen als gevolg van een plotselinge dringende behoefte aan nieuwe liquiditeitsbronnen, zou dit de mogelijkheid kunnen zijn om financiering van inkooporders op te stijgen.
“Ik zie vandaag gelijkenissen met de financiële crisis meer dan tien jaar geleden, toen banken instortten en de kosten van financiering – met name voor kleinere bedrijven – exorbitant stegen. Net zoals er nu is, hebben leveranciers dringend geld nodig en grote bedrijven willen verstoring van de toeleveringsketens tot een minimum beperken.”
Terug in 2008-09, de Amerikaanse supermarktketen Walmart stapte in om hun leveranciers te ondersteunen met het gebruik van reverse factoring oplossingen, na een grote bank die factoring faciliteiten verstrekt aan haar kleinere leveranciers ingestort. Dit is slechts een voorbeeld van hoe de crisis van 2008 grote kopers aanmoedigde om na te denken over hoe zij de veiligheid van hun toeleveringsketen kunnen waarborgen in tijden van crisis.
Vandaag zouden soortgelijke scenario’s kunnen ontstaan. Denk bijvoorbeeld aan de textielindustrie waar grote retailers eerder dit jaar geen bestellingen meer plaatsen en fabrieken moesten sluiten. Om deze industrie weer op gang te brengen, hebben die kleinere leveranciers onmiddellijk geldinjecties nodig, zodat ze de benodigde materialen kunnen inkopen en hun werknemers kunnen betalen om nieuwe orders te vervullen.
Bedrijven zoals Zara of H&M en andere grote detailhandelaren kunnen vormen van inkooporderfinancieringsproducten gebruiken om hun toeleveringsketens opnieuw op te starten en hun leveranciers in bedrijf te houden.
Er zijn al tekenen van een toename van de vraag naar typische omgekeerde factoring over de hele wereld, met meldingen van meer leveranciers die willen deelnemen aan SCF-programma’s.
In combinatie met de vooruitgang in de technologie, de Covid-19 pandemie kan ook de katalysator die supply chain financiering technieken naar het volgende niveau.
Challenges to fintech product adoption
Er zijn natuurlijk tal van hindernissen die de opname van de financiering van de aankooporder kunnen vertragen.
Inkooporderfinanciering brengt veel prestatierisico’s met zich mee – het vermogen van de producent om aan de eisen van de order te voldoen. Banken zijn notoir terughoudend om dit risico op zich te nemen, omdat het bij de vaak slecht beoordeelde kleinere leverancier ligt.
Banken hebben de neiging om kredietrisico voorkeur, en in het geval van de meer gebruikte reverse factoring oplossingen, dat risico ligt meestal bij de grotere hoog gewaardeerde koper.
Om ervoor te zorgen banken zijn comfortabel met de risico’s van aankooporder financiering, kan de koper nodig zijn om in te stemmen met een onherroepelijke toezegging om de leverancier te betalen. Toch kan de koper terughoudend zijn om dit te doen, omdat dit mogelijk moet worden geregistreerd als schuld op hun balans, afhankelijk van de manier waarop de transacties zijn gestructureerd.
Terwijl banken lijken te zijn in meer van een “wait and see” modus als het gaat om het ontwikkelen van inkooporderproducten, het is de fintechs die ik zie vooruit te duwen.
Techbedrijven zullen een cruciale rol spelen bij het stimuleren van banken en andere financieringspartijen om een grotere mate van comfort te hebben met het nemen van het risico van PO-financiering. Hun vermogen om grote hoeveelheden gegevens over de prestaties van leveranciers te analyseren, zal essentieel zijn om te berekenen hoe waarschijnlijk het is dat een leverancier een order zal uitvoeren.
Hoe beter de gegevens en analyses van de kwaliteit zijn, hoe gemakkelijker het zal zijn om prestatierisico’s te beoordelen en of het de moeite waard is om te financieren.
Ontwikkelingen in kunstmatige technologie kunnen hierbij helpen, aangezien fintechs grote datasets moeten verwerken die zijn verzameld van verschillende triggerpoints in een supply chain, inclusief de historische prestaties van leveranciers, de kwaliteit van de geproduceerde producten en de tijd die nodig is om te leveren. In andere toeleveringsketens is AI mogelijk niet nodig als de juiste kwaliteitscontroles op het juiste moment worden voltooid.
Als de gegevens betrouwbaar genoeg zijn, u ook verzekeringsmaatschappijen zien ingrijpen om het prestatierisicoaspect van de transactie te dekken, zodat de financieringspartijen zich kunnen concentreren op kredietrisico’ s. Je zou kunnen segment risico’s en offload het risico voor de partij die comfortabel is met het nemen van het.
De andere uitdaging zal zijn om inkooporderfinanciering tot een schaalbaar product te maken. Het is momenteel moeilijk om een inkooporder om te zetten in pure ‘IOU’, zoals het geval is bij factuurfinanciering of reverse factoring. Een inkooporder is geen financieel instrument in tegenstelling tot een bevestigde factuur.
Dit betekent dat u mogelijk een andere juridische structuur nodig hebt voor elke financieringsregeling voor inkooporders met een klant, waardoor wordt voorkomen dat het product een meer “commoditised” oplossing wordt die in elke supply chain past.
Zal het uiteindelijk een “mini” gestructureerde financiering project met elke transactie? Het zal enige tijd duren om erachter te komen een meer schaalbare structuur.
Ondanks de uitdagingen die voor ons liggen, zie ik de dynamiek aantrekken, en net als in 2008 kunnen het opnieuw ongunstige economische omstandigheden zijn die de nodige groei en innovatie binnen de financiële sector van de toeleveringsketen aanwakkeren.
